Woningtekort toen en nu
Woningtekort toen en nu
In mijn agenda stond een afspraak gepland om een woning in Eindhoven in de verkoop te nemen. Zodra ik de wijk binnenreed, had ik er al direct een warm gevoel bij. Een wijk opgebouwd in de jaren ’50, net na de oorlog. De straten waren breed en ruim, evenals de onderliggende percelen. In de wijk zag je veel groen en mooie oude bomen in combinatie met houten huizen. Het had een bepaald nostalgisch gevoel waardoor je jezelf er snel thuis voelde.
Ik trok aan de oude voordeurbel en een fel klingelend geluid kondigde mijn komst aan. Een vriendelijke man opende de deur en liet me binnen. Al snel waren we druk in gesprek over zijn huis en waarom hij het wilde verkopen. Grote percelen met veel groen, dat is mooi, vertelde hij, maar ook veel werk. En dat laatste werd hem toch echt teveel. De tijd voor een appartement was aangebroken.
Hij leidde me verder rond door zijn woning en vertelde wat hij wist over het onderhoud en nog meer over het ontstaan van de woning. Ze waren na de oorlog gebouwd voor werknemers van Philips, nadat er door bombardementen vele woningen waren verwoest. De woningnood was, net zoals nu, gigantisch groot. In september 1947 schreef het Eindhovens Dagblad dat de stad het grootste huisvestigingsprobleem had van Nederland. Er was een tekort van 6000 woningen op een totaal van 23.300. In korte tijd werd er veel gebouwd maar steeds te weinig. Inmiddels was er, net als nu, een tekort aan bouwmaterialen wat het bouwen van huizen er niet makkelijker op maakte.
Philips kocht uiteindelijk deze woningen als bouwpakketten uit Oostenrijk. Aangezien de systeembouw die zij hanteerden vrij was van contingentering (soort van quota) konden ze op korte termijn snel bouwen. Geld was er net na de oorlog niet of nauwelijks dus de woningen werden betaald met aardappels en apparatuur van Philips.
Woningtekort
Inmiddels zijn we 75 jaar verder en zitten we eveneens met een goot woningtekort. Soms zou het wel eens fijn zijn als we, net als toen, snel en concreet extra woningen kunnen bijplaatsen met name voor jonge starters en senioren. Waarbij de betaalbaarheid in aardappelen en goederen voor de jeugd een mooie optie zou zijn. Helaas is dat een onmogelijke werkelijkheid en zullen we in de praktijk moeten blijven zorgen dat er bijgebouwd gaat worden om de woningnood op te lossen.
Een geschikte koper
Voor wat betreft de eerder genoemde woning in Eindhoven hebben we ons eerst nog verder verdiept in de historie en de opbouw van de woningen. Voor geïnteresseerde kijkers echt een meerwaarde bij het kopen van een dergelijk huis. Ook hier hopen we een geschikte koper te vinden die het huis met zijn omgeving kan waarderen en die er een thuis van gaat maken. Hopelijk doen zij een goed bod, maar deze keer niet in aardappelen en Philips apparatuur.
In mijn agenda stond een afspraak gepland om een woning in Eindhoven in de verkoop te nemen. Zodra ik de wijk binnenreed, had ik er al direct een warm gevoel bij. Een wijk opgebouwd in de jaren ’50, net na de oorlog. De straten waren breed en ruim, evenals de onderliggende percelen. In de wijk zag je veel groen en mooie oude bomen in combinatie met houten huizen. Het had een bepaald nostalgisch gevoel waardoor je jezelf er snel thuis voelde.
Ik trok aan de oude voordeurbel en een fel klingelend geluid kondigde mijn komst aan. Een vriendelijke man opende de deur en liet me binnen. Al snel waren we druk in gesprek over zijn huis en waarom hij het wilde verkopen. Grote percelen met veel groen, dat is mooi, vertelde hij, maar ook veel werk. En dat laatste werd hem toch echt teveel. De tijd voor een appartement was aangebroken.
Hij leidde me verder rond door zijn woning en vertelde wat hij wist over het onderhoud en nog meer over het ontstaan van de woning. Ze waren na de oorlog gebouwd voor werknemers van Philips, nadat er door bombardementen vele woningen waren verwoest. De woningnood was, net zoals nu, gigantisch groot. In september 1947 schreef het Eindhovens Dagblad dat de stad het grootste huisvestigingsprobleem had van Nederland. Er was een tekort van 6000 woningen op een totaal van 23.300. In korte tijd werd er veel gebouwd maar steeds te weinig. Inmiddels was er, net als nu, een tekort aan bouwmaterialen wat het bouwen van huizen er niet makkelijker op maakte.
Philips kocht uiteindelijk deze woningen als bouwpakketten uit Oostenrijk. Aangezien de systeembouw die zij hanteerden vrij was van contingentering (soort van quota) konden ze op korte termijn snel bouwen. Geld was er net na de oorlog niet of nauwelijks dus de woningen werden betaald met aardappels en apparatuur van Philips.
Woningtekort
Inmiddels zijn we 75 jaar verder en zitten we eveneens met een goot woningtekort. Soms zou het wel eens fijn zijn als we, net als toen, snel en concreet extra woningen kunnen bijplaatsen met name voor jonge starters en senioren. Waarbij de betaalbaarheid in aardappelen en goederen voor de jeugd een mooie optie zou zijn. Helaas is dat een onmogelijke werkelijkheid en zullen we in de praktijk moeten blijven zorgen dat er bijgebouwd gaat worden om de woningnood op te lossen.
Een geschikte koper
Voor wat betreft de eerder genoemde woning in Eindhoven hebben we ons eerst nog verder verdiept in de historie en de opbouw van de woningen. Voor geïnteresseerde kijkers echt een meerwaarde bij het kopen van een dergelijk huis. Ook hier hopen we een geschikte koper te vinden die het huis met zijn omgeving kan waarderen en die er een thuis van gaat maken. Hopelijk doen zij een goed bod, maar deze keer niet in aardappelen en Philips apparatuur.
.jpg)
De Koning Makelaardij B.V.
Corridor 17 b
5492 HA Sint Oedenrode